Vallen & Opstaan
Op de poolkap zal het veel moeilijker rijden zijn dan hetgeen wat ik tot nu toe voor m’n kiezen heb gekregen. Ik verwacht dan ook dat ik herhaaldelijk tegen de vlakte zal gaan. Pas als de bouw van de motor flink gevorderd is, zal duidelijk worden waar ik een protector kan monteren die de klappen opvangt. Tijdens het 2013 Poolijsavontuur bleek dat het daarna ‘even overeind zetten’ van de hoge en zware motor, geen koud kunstje was. Dit zal met de Noordpoolmotor niet anders zijn. Dat ik daar iets voor verzin, is dan ook cruciaal. Ik denk erover om aan beide zijden een krik achter de valprotector te plaatsen. Als de motor dan op zijn zij ligt, kan ik daarmee dat punt nog verder naar buiten brengen. Dit kan ik dan als kantelpunt gebruiken, net als ik dat met de aluminium koffers deed tijdens mijn wereldreizen. Die stelden mij in staat om de motor in twee fasen rechtop te zetten. Eerst kantelde ik de motor op het koffer tot het punt dat het achterwiel weer tegen de grond aan drukte. Daarna in één ruk rechtop. Juist dat rustpuntje, waarin ik me opnieuw schrap kon zetten, was ideaal. Een andere mogelijkheid die ik in gedachten uitwerk, is het tijdelijk verlagen van de motor op momenten dat dit nodig is via de achterschokbreker-unit en eventueel ook nog via de voorpoten. Aan de achterkant zou dit door een elektrisch bediende spindel moeten gebeuren. Wat de voorkant betreft, daar ben ik nog niet uit. Heb je een goed idee, laat het me dan weten. De mogelijkheid om tijdelijk te verlagen brengt twee grote voordelen.
• Ten eerste heeft de Noordpoolmotor dan niet meer het hoge zwaartepunt, waardoor die op een redelijk normale manier overeind te zetten is.
• Ten tweede is het door diezelfde zwaartepuntverlaging veel gemakkelijker om de motor in balans te houden indien ik er zelf stapvoets langsloop. Dit is vooral van belang als ik de motor -al controlerend via gas en koppeling- over ijsschotsen of hoge, grilliggevormde ijsrichels moet manoeuvreren.
