jan 20 2010
Noordkaap 2006 intro
Tijdens de MotorNewz-beurs van 2006 ontmoette Sjaak motoravonturier Marcus Kingma die records op naam heeft staan als -Rondje om Nederland (1508km)- en -15 Landen binnen 24 uur- Marcus vroeg aan Sjaak of dat ie zin had het nieuwe jaar in te luiden op een winterse Noordkaap. Amper een paar maanden terug van zijn R1-wereldreis, miste Sjaak het onderweg zijn enorm. Bovendien liep ie al jaren met de gedachte om ooit nog veel verder richting noorden te rijden. Dit was een prachtige kans ervaring op te doen en hij zegde dan ook enthousiast toe.
Tijdens de voorbereidingen werden Metzeler-banden voorzien van roestvrij stalen boutjes die op ijs en sneeuwwegen de grip moesten gaan brengen.Omdat het formaat van de breedste beschikbare noppenband maar 150 bedroeg, moest er een smallere velg komen. Motor Service Vierlingsbeek schonk hiervoor een Yamaha TDM-achterwiel en maakte dat pasklaar voor de R1.
Door Hyperpro werd de veerolie aangepast aan de te verwachten temperaturen en in het blok kwam Arctic-Motorolie van Putoline. Nadat er voedingkabels getrokken waren voor een verwarmd vest en handschoenen van Klan en voor een verwarmd Arai-vizier, was de veel te korte voorbereidingstijd verstreken.
Op 23 december 2006 begon het team onder de naam Snow Squad de uitdaging. Behalve Sjaak en Marcus, was er om het geheel goed op film vast te kunnen leggen nog een derde man bij, Hans.
Hij reed in een auto die ter beschikking was gesteld door de eigenaar van Carpointer.nl, het Track & Trace-systeem waarmee de motoren gedurende de gehele reis live te volgen waren op het internet. Helpen mocht Hans ze niet, maar hij had wel twee setjes wielen aan boord met daarop de spike-banden.
Vanuit een weinig winters Nederland ging het naar Duitsland. Via Denemarken en de drie lange bruggen bereikten ze Zweden.
Daar namen ze de binnenlandse route 45, omdat er op de Noorse E6 die langs de kust gaat veel sneeuw werd voorspeld. Eenmaal de winter binnengereden, zaten ze vanaf Mora op wegen die niet werden gestrooid. Door de kwakkelwinter lag er bijna geen sneeuw en bestond de toplaag uit aangevroren vocht.
Daarom monteerden ze de spikewielen. Ratelend ging het met fantastische grip verder, maar op de lagergelegen gebieden kwamen er problemen. Door het zachte weer dooide het daar en eenmaal het asfalt rakend waren de spikes snel versleten.
Volgens de lokale bevolking zou er pas 500km verderop stabiel winterweer zijn. Telkens de wielen omleggen als er ijsvrij asfalt kwam was geen doen.
De banden van de velgen halen en er nieuwe spikes in zetten zou ook steeds een kleine dag in beslag nemen. Bovendien lagen er vele kilometers aan tunnels in ’t vooruitzicht waar ook telkens de wielen zouden moeten worden omgezet. Het schoeisel werkte perfect op ijs- en sneeuwwegen, maar voor een rit naar de Noordkaap voldeed ‘t gewoonweg niet.
Nou komt opgeven niet in Sjaak zijn boekje voor en was hij er zeker van dat ie het zou halen, maar tijdgebrek deed ze besluiten terug te keren.
Een flinke sneeuwbui en een heuse storm later stonden ze nog net voor ’t nieuwe jaar terug op Nederlandse bodem, daarbij vastbesloten de uitdaging de volgende winter wel te volbrengen!