okt 28 2014
Modificaties
Tijdens de winteruitdaging in 2009 heb ik met eigen ogen het poolijs kunnen aanschouwen. Daar was het een golvend patroon. Op elkaar vastgevroren ijsschotsen heb ik geen gezien, toch telde ik erop hiermee te maken te krijgen. Ik wist zeker dat je het wel kon vergeten om daar te rijden met een originele motor, maar met wat aanpassingen zou het mogelijk moeten zijn. Aanpassingen waren er ook nodig om alle bagage mee te kunnen nemen. Want waar laat je voor 1500km aan brandstof? Daarom ging ik een slee trekken, waarop ik tevens een onderkomen bouwde. Als het weer om zou slaan, of als ik even wou ontsnappen aan de snijdende kou, dan kon ik daar snel in duiken.
Enkele noodzakelijke veranderingen:
# Wielen. Deze mochten niet te diep in de sneeuw wegzakken. Eerst dacht ik ballonbanden nodig te hebben, maar toen realiseerde ik me dat dit niet nodig zal zijn omdat de wind de sneeuwduinen heel compact heeft opgebouwd. Met supergrote wielen, moet ie eroverheen kunnen rollen. De banden zijn door Reifen-Immler voorzien van een cross profiel waarin ik spikes draaide van Best Grip.
# Voorpoten. Een groot voorwiel betekent dat de voorpoten 5 tot 10cm moesten worden verlengd. Bijkomend voordeel van deze ingreep was dat de motor hoger kwam te liggen, waardoor de bodemspeling werd vergroot.
# Achterbrug. Een achterband die 15 cm hoger is dan origineel ging met zekerheid niet passen. Om die kwijt te kunnen is de achterbrug bij Vemewa een flink stuk verlengd.
Foto © John Claessens
# Sleehaak. Om de slee te kunnen trekken is een stevige constructie gemaakt vanaf de achterbrug naar achteren.
# Stuurmoffen. Ervaring leert dat die onmisbaar zijn. Belangrijk is dat ze goed sluiten om de onderarm, maar als ze dat doen is het moeilijker de hand erin te steken en dan willen ze daarbij wel eens beetje opstropen. Daarom wou ik het handvatgedeelte van hard plastic of aluminium maken en aan de binnenkant isoleren. Daaraan vast zou dan het armgedeelte van een originele mof komen. Door tijdgebrek ben ik daar nooit aan toe gekomen en heb daarom de stuurmoffen in hun geheel gebruikt.
# Radiateur. Om tijdens het rijden toch vooral voldoende warmte in de motor te houden, heb ik aluminium platen in de onderkuip gemaakt om de voorkant van de radiateur af te dekken.
Het frame van de slede bestaat uit aluminium kokerprofiel met daaromheen superlicht lexan. Via een dissel werd het geheel bevestigd aan de sleehaak. Op de sleebodem lag ter isolatie een dikke plaat tempex.
Het benzineverbruik stijgt aanzienlijk als het koud is en de gemiddelde snelheid waarmee de kilometers afgelegd gaan worden zou zeer laag liggen. Daarom zou de hoeveelheid brandstof die er mee moest om op safe te spelen ongeveer een liter per 5 vogelvluchtkilometer bedragen. Een klein gedeelte daarvan zou opgaan aan een stroomaggregaat, nodig om de weerstandsdraad die ik om de carburateurs heb gewikkeld om ze voor te verwarmen en voor de motorvoorverwarmer die tussen het koelsysteem is geplaatst. Door een hoes over de motor te spannen, bleef de warmte in de cocon. Het aggregaat kwam ook van pas om de accu’s van camera’s en andere elektronica bij te laden en indien nodig de startaccu’s. Ook voor de verfstripper waarmee ik bevroren onderdelen kon dooien.