Poolijs 2013 Intro


Logo PIR


Introductie-video van de Poolijs rit!


Brrrr.. www.wesselskarikaturen.nl

Beste lezer,
Het reizen is voor mij als een verslaving, maar dan wel eentje met prettige kanten. Spreekt men bij een verslaving over: “Het gaat van kwaad tot erger”, bij mij heet dat: “Het wordt steeds extremer.” Toch is dat innerlijk zeker geen móet, eerder een gevolg. Al jaren dagdroom ik erover om ooit eens héél ver richting noorden te rijden, vandaar ook m’n winterse ritten naar de Noordkaap en het noorden van Alaska. Het einde van de wereld, volgens velen. Maar is dat zo? In mijn verslavingsvorm heet het einde van de landmassa begin van avontuur; dáár, waar het poolijs lonkt! Dáár waar een droom te verwezenlijken is!

Ice

Eind januari 2013 was het zover.  Met m’n motor, een Yamaha R1 model 2000, geschonken door MotorCorner.nl, begon ik aan de uitdaging om vanaf het meest noordelijke tipje, naar het meest zuidelijke puntje behorend tot ’t vasteland van de Verenigde Staten te rijden.

Sleutel overdracht

“Een makkie! Dat is al zo vaak gedaan! Iedereen die een beetje motorrijder is, kan van Deadhorse in Alaska naar Key West in Florida rijden”, hoor ik hierop. Dat laatste klopt. Maar Deadhorse is enkel het meest noordelijke dat je via de WEG kan bereiken en is bij lange na niet de meest noordelijke tip. Die ligt bij Barrow en naar Barrow loopt géén weg! Het plan was daarom om de tocht via de bevroren Beaufortzee te laten lopen, iets dat bij mijn weten nog nooit was gedaan. Om het wel een echte mótorrit te houden, legde ik mezelf beperkingen op. Zo zou ik de gehele afstand afleggen door alleen gebruik te maken van de motor en mijn eigen spierkracht, dus zonder enige fysieke hulp van anderen. Ook gebruikte ik géén derde wiel of ski’s om overeind te blijven.

Ice-Snow

Voor de nachtrust spreekt een superwarme Carinthia slaapzak voor zich. Van Clifford, één van mijn nieuwe hulpvaardige vrienden in Barrow, kreeg ik een dikke legerslaapzak. Met die er nog bij heb ik tijdens de nachten geen moment kou geleden.

Northernmost point at Barrow

Koken om te eten, en nog belangrijker om sneeuw tot drinkwater te smelten, kon ik in de slee op een benzinebrander doen. Culinaire hoogstandjes hoef je van mij niet te verwachten. Op het ijs beperkte het bereiden van voedsel zich tot kant-en-klaar voeding van Adventure Food en een soepje.

Niet meer dan overleven dus!ijsberen8

PIR 2013 All sponsors

Sponsors 2013 Polar Ice Ride


► ► Voorbereidingen