sep 2 2014
Alaska winter 2009 intro
Tweemaal was Sjaak naar de kou gereden, maar het echte extreme waar hij naar op zoek was, dát zat daar naar zijn gevoel niet bij!
Daarom werd er samen met Doris Wiedemann, die hij kende uit eerdere reizen, een winterrit uitgewerkt vanuit Key West in Florida, het meest zuidelijke punt van de Verenigde Staten, naar Deadhorse in Alaska, het meest noordelijke punt via de weg bereikbaar.
Nieuwjaarsdag 2009 vlogen de twee naar New York, waar de motoren door MOL-Logistics naartoe waren verscheept.
Een paar dagen later waren ze onderweg richting Florida. Sjaak met z’n Yamaha R1 en Doris met een BMW F800 GS.
Op het eiland Key West ging de rit officieel van start.
Daarna reed het duo via de Everglades en de machtige Mississippi naar het (wilde)westen.
De Grand Canyon achtergelaten, gingen ze in Californië op bezoek bij Dave Barr die rond de wereld heeft gereisd op een Harley, nadat beide benen waren geamputeerd!
Na een visite bij Ted Simon die in de 70-er jaren de wereld omrondde op een Triumph, reden ze door Redwood-bossen richting Seattle. Daar verbleven ze een kleine week bij Touratech U.S.A. om de motoren winterklaar te maken. Met het kruisen van de Canadese grens ging het avontuur dan ook pas echt van start.
De volgende dag werden de eerste spikes in de banden gedraaid vanwege ijs op het wegdek. Dit bracht ze veilig tot aan Prince George, waar ze de eerste sneeuw te verwerken kregen.
Meer spikes werden in de banden gedraaid waarna ze naar Dawson Creek reden waar ze op de legendarische Alaska Highway kwamen.
De temperatuur kelderde en voorbijrazende vrachtauto’s beperkten het zicht. Toch kwamen ze goed vooruit, maar hun streven in een accommodatie te overnachten bracht ze wel regelmatig in de nacht, met temperaturen rond de -30°C. De motoren deden ‘t daarbij goed, al was ‘s morgens het starten ‘n hele opgave en alleen mogelijk dankzij de Odyssey-accu’s.
Bij Watson Lake bezochten ze het Sign Post Forest.
Veel adembenemende berguitzichten en weidse blikken over bevroren meren later, bereikte het duo de grens met Alaska.
In Fairbanks uitgenodigd in huis bij het motorkoppel Kevin & Any, namen ze tijd om even op adem te komen. Tevens bereidden ze zich er voor op de slotetappe naar Deadhorse. Alle onnodige bagage achtergelaten en daarvoor in de plaats extra benzine, reden ze de Trans-Alaska-pijplijn volgend over de Dalton Highway richting noorden. De ‘ice-road-truckers’ gaven het duo de ruimte en veel advies.
Het weer daarentegen werkte niet mee, waardoor ze voorbij aan de poolcirkel vanwege lawines en (sneeuw)stormen een paar dagen vast kwamen te zitten in een hut.
Daarna beklommen ze de Atigun-pas, waarna ze terecht kwamen in een face 3, een stormfase waarbij al het werk gestaakt wordt en men binnenshuis gaat schuilen. De weg was door sneeuwbanken geblokkeerd, waarop ze werden opgevangen bij “Chevron USA Franklin Bluff Staging Area”, waar het personeel maar niet kon bevatten dat er toch echt twee motorrijders op de stoep stonden.
De volgende dag bereikten ze het einde van de Dalton Highway in Deadhorse.
Gehaald, dacht Sjaak blij. Maar het was niet de bevroren kustlijn van Prudhoe Bay, waarop hij had gehoopt. Het laatste stukje daar naartoe is van de oliemaatschappijen en bleek absoluut taboe terrein. Gelukkig kregen ze hulp van Cruz Construction waardoor ze, weliswaar zonder motoren, toch naar de bevroren oceaan konden. Daar keek Sjaak uit over een lonkende, ongerepte witte vlakte richting Noordpool: Het volgende avontuur …